Duże zamieszanie i poruszenie spowodowała ostatnio konieczność wprowadzenia standardów ochrony małoletnich, zawartych w ustawie zwanej „Kamilkową”. (Kamilek to chłopiec, który zmarł 8 maja 2023 roku, zakatowany przez ojczyma).
Budzi to we mnie zdziwienie, bo przecież szacunek do dziecka, traktowanie go jak człowieka, zakaz stosowania przemocy fizycznej, to standardy znane wszystkim. Uregulowanie kwestii traktowania dzieci przez pracowników, ale i przez rodziców i opiekunów było potrzebne – i moim zdaniem jest łatwe do wprowadzenia. Polityka ochrony dzieci, to nie tylko dokument, lecz obietnica troski i działania. W nim zawarte są procedury zgłaszania i reagowania na wszelkie podejrzenia krzywdzenia dziecka. To także wytyczne dotyczące ochrony danych osobowych i wizerunku dziecka oraz zasad bezpiecznych relacji personel-dziecko. Wszyscy pracownicy muszą znać tę politykę, a jej przestrzeganie będzie nadzorowane.
O co jeszcze chodzi ? Przed zatrudnieniem lub dopuszczeniem osoby ( wolontariusz, prelegent, rodzic ) do działań związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, udzielaniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub rozwijaniem zainteresowań przez małoletnich oraz opieką nad nimi, pracodawca ma obowiązek sprawdzenia, czy dane kandydata znajdują się w Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle seksualnym. Jeśli dyrektor, kierownik instytucji dopuściłby do pracy bądź opieki osobę skazaną za przestępstwa seksualne grozi mu kara od 3 miesięcy do lat 5 pozbawienia wolności oraz środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym, nie wyższym niż 30 tysięcy złotych.
Każda placówka powinna mieć standardy i procedury dopasowane do charakteru swojej działalności. Niby wszyscy wiemy co robić i zawsze tak było, ale… Nie wolno już pracownikowi żartować z dziecka, z jego pomyłek, nazywać go głąbem, nie wolno kontaktować się dzieckiem po lekcjach i przez prywatne kanały typu sms czy Messenger, rodzic nie będzie pisał o każdej porze dnia i nocy do nauczyciela, bo może to zrobić tylko przez wcześniej ustalone kanały i w godzinach pracy. Krzywdzenie to nie jest tylko przemoc fizyczna, ale i poniżanie, wyśmiewanie, izolowanie, ignorowanie. I nie wynika z tej ustawy, że dziecko ma tylko prawa – ma też obowiązki, tak samo jak pracownik czy rodzic.
Wszyscy członkowie personelu placówek zostaną przeszkoleni w zakresie symptomów krzywdzenia dzieci, w zakresie odpowiedzialności prawnej pracowników placówki, zobowiązanych do podejmowania interwencji, w zakresie procedury „Niebieskiej Karty”. Rodzice dostaną przydatne informacje na temat: wychowania dzieci bez przemocy, ochrony dzieci przed przemocą i wykorzystywaniem, zagrożeń bezpieczeństwa dziecka w internecie, możliwości podnoszenia umiejętności wychowawczych. W placówkach będą odbywać się regularne zajęcia z zakresu profilaktyki przemocy rówieśniczej, dzieci będą informowane do kogo mają się zgłosić po pomoc i radę w przypadku krzywdzenia lub wykorzystywania również tego, które dzieje się w rodzinnym domu. Dziecko w szkole powinno czuć się bezpiecznie, powinno bez obaw mówić o swoich niepokojach, pracownik powinien mieć jasno określone zasady kontaktów z dzieckiem, a rodzic oprócz wsparcia powinien dostać wystarczającą wiedzę, by świadomie bądź nieświadomie ( niskie kompetencje wychowawcze ) nie krzywdzić swojego dziecka.
Po więcej informacji pisz: gosia.grotto@wp.pl
Małgorzata Grotto
Przewodnicząca Komisji Edukacji, Kultury i Spraw Społecznych
